Dziedzictwo językowe Rzeczypospolitej
Baza dokumentacji zagrożonych języków

Baza dokumentacji zagrożonych języków zawiera informacje i materiały dotyczące zagrożonych odmian językowych stanowiących językowe dziedzictwo Rzeczypospolitej w ujęciu diachronicznym i synchronicznym, (z wyjątkiem gwar i dialektów samej polszczyzny), świadczących o bogactwie językowym Polski i różnorodności jej językowych kontaktów.

Na terenie Polski oraz w krajach sąsiadujących (odnoszących się do tytułowego językowego dziedzictwa Rzeczypospolitej) używanych jest wiele języków, o różnej – często niewielkiej – liczbie użytkowników, które nie zostały do tej pory dokładnie udokumentowane, a ich istnienie jest zagrożone. Języki te są świadectwem bogactwa językowego dawnej Rzeczypospolitej i stanowią tym samym ważny element polskiego dziedzictwa narodowego. Pod względem językowym terytorium Rzeczypospolitej stanowiło i wciąż jeszcze stanowi (choć pod wieloma względami zubożały, zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym) obszar współwystępowania, a co za tym idzie kontaktów pomiędzy rozmaitymi wspólnotami komunikacyjnymi.

Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2012-2014, w ramach projektu nr 11H 11 001480 pt.: „Dziedzictwo językowe Rzeczypospolitej.