przyp11

Type: komentarz/comment

File:

Description:

Przyczyny emigracji były liczne: Mazurzy wyznania ewangelickiego i Staroobrzęwcy zostali w powojennej Polsce poddani procesowi weryfikacji. Byli zmuszani do podpisywania dokumentów, które miały potwierdzić ich polską tożsamość. Jeśli nie chcieli ich podpisać, musieli opuścić kraj. Pojawiały się również problemy z ludnością napływową, dochodziło do konfliktów z nowymi mieszkańcami. Kobieta ur. 1952 r. w Wojnowie opowiadała, jak miała kłopoty z kupieniem mleka dla swoich nowonarodzonych dzieci w okolicznym sklepie, ponieważ ekspedientka odmówiła jej jako Niemce sprzedaży produktu. Mieszkańcy Mazur musieli uczęszczać na „kursy repolonizacyjne”, które odbywały się 3 razy w tygodniu po 3 godziny. Na kursach uczyli się m.in. geografii i historii Polski. Więcej na ten temat pisze Piotr Madajczyk (2000: 163-186) Usilna próba uczynienia Mazurów (w tym także Staroobrzędowców) Polakami, którą po wojnie podjął aparat państwowy PRL-u, odniosła dokładnie odwrotny skutek, co zauważa również Andrzej Sakson: „Czego nie udało się przez ponad czterysta lat dokonać Prusom, a mianowicie zrobić z Mazurów świadomych Niemców, osiągnęliśmy my, Polacy, w ciągu jednej generacji.” Sakson Andrzej (1990: 48).