Hum 1. (166-167) O wróblu

Type: pieśń

Comment: Ulanowska 1892

Access: public

Phrases

Orthographic Translettering Translation (PL) Translation (EN) Morphology Phonetic Comment
Zwiērbuls kôzys sā-tajsieja Zvierbuļs kuozys sataiseja Wróbel wesele zrobił
Un dāudź gōstu ājz-prasieja, Un daudz gostu aizpraseja, I dużo gości zaprosił,
Wŷsi pūtni āt-saroda, Vysi putni atsaroda, Wszystkie ptaszki znalazły się,
Trŷuka win winiējga strōda Tryuka vin [viņ] vīneiga stroda Brakowało tylko jednego drozda.
Prōsom dziērit brāńdiwinu, Prosom dzerit braņdivīnu, Prosimy pić wódkę,
Eś piēc stroda drejż sŷutiejszu! Es piec stroda dreiž syuteišu! Ja po drozda prędko poślę!
Ani czārkas nā-pileja, Ani čarkas napīlēja, Ani półkwaterka nie nalali,
Kad uz gūda strōds āt-skrieja. Kad uz gūda strods atskrēja. Kiedy na bal drozd przyleciał.
Oj strādieni, mīlejgajs, Oi stradeni, mīleigais, Oj, drozdeczku najmilszy,
Tu māń bŷuś por swōtieni! Tu maņ byus por svuoteni! Ty mi będziesz za swatka!
Ej ūstaba, siēśt’ ājz gōłda, Ej ustabā, sēst aiz golda, Idź do izby, siądź za stołem,
Łaj-że gōsti nā-sa mōłda, Lai že gosti nasamolda, Niechże goście nie błąkają się!
Kūkars zwiērbulam rūnowa, Kukars zvierbuļam runova, Kucharz wróblowi gadał,
Kad jāu māltiejtia gōtowa, Kad jau maļteite gotova, Kiedy już obiad gotów,
Kad jāu łājks gōstos bārot’, Kad jau laiks gostos [gostus] baruot, Kiedy już czas gości karmić,
Kab zūtryka nā-at-sāldiat’. Kab zūtryka naatsaļdēt. Żeby śniadania nie wystudzić.
Tŷŭleń suoka stājgot pāwa, Tyuleņ suoka staiguot pāva, Zaraz zaczął chodzić paw,
Gōłd-āŭtienius łāsiat sōŭns Goldauteņus lasēt sovns [sovus] Obrusy zbierać swoje
Un ar trāŭkim skrōszat gōłdu, Un ar traukim skrošāt goldu, I naczyniem zdobić stół,
Kab ti tāŭki nā-at-sōłdu. Kab tī tauki naatsoldu [naatsoltu]. Żeby to sadło nie wystygło.
Łākstiejgālenia mīłoka, Laksteigaleņa mīluoka, Słowiczku milutki,
Tōŭua dzīśmiejtia jāukoka, Tovua [tova] dzīsmeite jaukuoka, Twoja piosenka weselsza,
Ej ūstaba, siēśt iz krāsła, Ej ustabā, sēst iz krāsla, Idź do izdy siądź na krześle,
Dzīd’ pi gōłda, łaj-że nā-snāuź Dzīd pi golda, lai že nasnauz Śpiewaj przy stole niechże nie drzemią
Mīli gāstieni ajz gōłda. Mīli gasteni aiz golda. Mili goście za stołem.
Tŷuleń wŷsi ciēlas kojōs, Tyuleņ vysi cēlēs kuojuos, Zaraz wszyscy wstają na nogi,
Mūzykānti twiēria skrŷpkas. Muzykanti tvēre skrypkas. Muzykanci stroją skrzypce,
Wŷsi gōju da kadrŷlam, Vysi guoju da kadryļam, Wszyscy poszli do kadryla,
Zwiērbuls ni win’ nā at-stōja, Zvierbuļs ni vīn’ naatstuoja, Wróbel ani jednego nie opuścił,
Sōka śpiēlat’, dōncot’ gūlot’, Suoka spēlēt, doncuot guļuot, Mówi grać, tańczyć, hulać,
Mājzi ēśt un nāudu bōrstiet’. Maizi ēst un naudu buorstēt. Chleb jeść i pieniądze sypać.
Kad jāu biēja pā-aduszy, Kad jau beja paādušy, Kiedy już byli pojadłszy
Un pa pŷlnam pā-dzarūszy, Un pa pyļnam padzārušy, I po pełnemu wypiwszy,
Na wīns uz sōnu gūleja Navīns uz suonu gulēja Nie jeden na boku leżał
Un kad wōkors dā-goja, Un kad vokors daguoja, I kiedy wieczór przyszedł,
Wŷsi pa pōram rōz goja. Vysi pa puoram [puorom] rozguoja. Wszyscy parami się rozeszli.