Hum 4. (168-169) Dzīsme dzāruoju

Type: pieśń

Comment: Ulanowska 1892

Access: public

Phrases

Orthographic Translettering Translation (PL) Translation (EN) Morphology Phonetic Comment
Dziēru, dziēru krudzienia Dzēru, dzēru krūdzeņā Piłem, piłem w karczemce,
Āca-gułus uz mieśliniā, Acagūlūs [atzagūlūs] uz mieslīņa, Zasnąłem na śmietniku,
Kab zŷnotu lāudawienia, Kab zynuotu ļaudaveņa, Żeby wiedziała żona,
Kā eś gūlu uz mieśliniā, Ka es guļu uz mieslīņa, Że ja śpię na śmietnisku,
Sāta mań nā-tykt! Sātā maņ natykt! Do domu nie dostałbym się!
Pāts eś dzāru, pāts gulōju, Pats es dzāru, pats guļuoju, Sam ja piję, sam hulam,
Pāts łājkim grŷuszi strōdoju! Pats laikim gryuši struoduoju! Sam czasem ciężko pracuję!
Kas nu tōŭa strōdojuma, Kas nu tova struoduojuma, Co z twojej pracy,
Krūdzienikam piēlniniesi, Krūdzenīkam peļninēsi, Karczmarzowi zarobek,
Tiēu pātim nikō! Tev patim nikuo! Tobie samemu nic!
Ak, wiējrs mūns, tu dzāros ēsi! Ak, veirs muns, tu dzāruos [dzāruojs] esi! Ach, mężu mój, ty pijany jesteś!
Kłūś tu kūcia, nā-rēj māń! Klus tu kuce, narej maņ! Milcz ty suczka, nie szczekaj mi!
A tu pāts kaj suńc rēj! A tu pats kai suņc [suņs] rej! A ty sam jak pies szczekasz!
Satā nākti nā-guloj! Sātā nakti naguļoj! W domu w nocy nie śpisz!
A kod wiējrs uz krugā nū-goja, A kod veirs uz krūga nūguoja, A kiedy mąż do karczmy poszedł,
Tŷŭleń sīrds mūna bādoja, Tyuleņ sirds muna bāduoja, Zaraz serce moje się trapiło,
Kab nu krŷgu łab at-ījtu, Kab nu krygu [krūgu] lab atītu, Żeby z karczmy dobrze przyszedł,
Kab uz ciēla nāpa-krŷstu, Kab uz ceļa napakrystu, Żeby na drodze nie upadł,
Kab dāguna nāiz-sŷstu, Kab daguna naizsystu, Żeby nosa nie rozbił,
Kab āt-gojis łab rūnotu, Kab atguojis lab runuotu, Żeby przyszedłszy dobrze mówił,
Kab jīs mīrejgs bŷutu! Kab jis mīreigs byutu! Żeby on spokojny był!
Ak, tu mūna lāudawienia, Ak, tu muna ļaudaveņa, Ach, ty moja żoneczko,
Gūdru tōŭu pōdumieniu, Gudru tovu podūmeņu, Mądra twoja rada,
Kōcz gājdieji rāudodama, Koč gaidieji rauduodama, Choć czekałaś płacząc,
Bet sājemi dzīdodama, Bet sajēmi dzīduodama, Lecz przyjęłaś śpiewając,
Ar mīlejgu sōŭu runu, Ar mīleigu sovu runu, (Z) miłą swoją mową,
Ar lūstiejgu sōŭu protu, Ar ļusteigu sovu pruotu, (Z) wesołym swoim rozumem,
Ak, tu mūna mīlejgoa, Ak, tu muna mīleigoa, Ach, ty moja najmilsza,
Ak, tu mūna żēlejgoa! Ak, tu muna žēleigoa! Ach, ty moja najlitościwsza!