Fraszki 19 (487 – 489)

Type: bajka

Comment: Ulanowska 1895.

Access: public

Phrases

Orthographic	Translettering	Translation (PL)
Bieja kungs ciszi skûps, jis sa-słyma i łyka at-niaśt’, załta bucieniu, kur jam bieja, tu wysu naŭdu nu-rieja pa-jemś i pat’s nu-myra.	Beja kungs cīši skūps, jis saslyma i lyka atnest, zalta buceņu, kur jam beja, tū vysu naudu nūreja pajēms i pats nūmyra.	Był pan bardzo skąpy, zasłabł i kazał przynieść złota beczułkę, którą miał i wszystkie pieniądze połknął, a potem umarł.
Pa-głoboja ju zam baźnijcys i nu tô łajka, sôka tamâ baźnijcâ bidiat’ ciszi, –	Paglobuoja jū zam baznīcys i nu tuo laika, suoka tamā baznīcā bīdēt cīši, –	Schowali go pod kościołem i dotąd zaczęło w tym kościele straszyć, –
nakt’ obrozs wyss bieja ap-griśti, świeciś ap-graŭstys saza-łaŭzietys, sa-barstys.	nakt obrozs [obrozi] vys beja apgrīsti [apgrīzti], svecis apgraustys sazalauzeitys, sabarstys.	po nocy obrazy wszystkie były zawsze przewrócone, świece pogryzione, połamane, potarte.
Nu, wot baźnijckungs ap-jowieja, kas nu-pilnawoś i sa-giŭś tu bajli, kas taj dora, to jis jam łabi ajz-moksoś.	Nu, vot baznīckungs apjuovēja, kas nūpilnavuos i sagius tū baili, kas tai dora, to jis jam labi aizmoksuos.	Ksiądz ogłosił, że kto dopilnuje i złapie stracha, który to wszystko robi, to on mu dobrze zapłaci.
At-goja trejs pujszi i soka baźnijckungam, ka ji pilnawoszkuszsz, a ku tu mums ajz-moksosi par tu? –	Atguoja treis puiši i soka baznīckungam, ka jī pilnavuoškūšš, a kū tu mums aizmoksuosi par tū? –	Przyszło trzech chłopców i mówią księdzu, że będą pilnować, a co on im zapłaci za to?
Saka baźnijc-kungs: „Wysim trejim duszu pa symtam rublu, a kas nu-biagś, tam duszu symtu poru żogoru!” –	Saka baznīckungs: „Vysim trejim dūšu pa symtam rubļu, a kas nūbēgs, tam dūšu symtu puoru žogoru!”	Mówi ksiądz: „Wszystkim trzem dam po sto rubli, a kto ucieknie, temu dam sto par rózeg!” –
Ji wajcoj, woj waraś kartot’ baźnijcâ? –	Jī vaicoj, voi varās [varēs] kartuot baznīcā? –	Pytają, czy można będzie grać w karty w kościele? –
Baźnijc-kungs soka: „Diel kam? war!” –	Baznīckungs soka: „Deļ kam? var!” –	Ksiądz mówi: „Czemu nie? można! –
Nu-goja ti pujszi iz baźnijcu, pa-stotieja gołdu, ajz-diadzia świeci i sôka kartot’, –	Nūguoja tī puiši iz baznīcu, pastuotēja goldu, aizdedze sveci i suoka kartuot, –	Poszli ci chłopcy do kościoła, postawili stół, zapalili święcę i zaczęli grać w karty, –
diŭ siad’ sonim, a treszsz ar muguru iz ołtori.	div sēd suonim, a trešš [trešs] ar muguru iz oltori.	dwu siedzi bokiem, a trzeci plecami do ołtarza.
Ka jaŭ da-goja pusznakt’s, taj tys nabaszniks i iz-lejda nu zakristiejis.	Ka jau daguoja pušnakts, tai tys nabašnīks i izleida nu zakristejis.	Skoro nadeszła północ, nieboszczyk wyłazi z zakrystyi.
Ti diwi, kur siad’ sonim, ti riadź, ka jis at-it, a tys treszyjs, kur ar muguru, tys na riadź.	Tī divi, kur sēd suonim, tī redz, ka jis atīt, a tys trešyjs, kur ar muguru, tys naredz.	Ci dwaj, którzy siedzieli bokiem, widzieli, że on idzie, a ten trzeci, który plecami, ten nie widział.
Ji soka: „Tu jaŭć kartys, a mies isim miejztu ora!”	Jī soka: „Tu jauc kartys, a mes īsim meiztu uora!”	Oni mówią: „ty kartuj karty, a my pójdziemy s... na pole”. –
I iz-goja.	I izguoja.	I wyszli.
Jis jaŭć kartys, a tys nabaszniks nu-stoja ajz mugorys jam i pyŭsz, grib świaci ap-pyŭśt’ bet na tur cik gora, kab ap-pyŭśt’, diel tam, ka jis nabaszniks.	Jis jauc kartys, a tys nabašnīks nūstuoja aiz mugorys jam i pyuš, grib sveci appyust bet natur cik gora, kab appyust, deļ tam, ka jis nabašnīks.	On kartuje, a nieboszczyk stanął mu za plecami i dmucha, chce świecę zgasić, ale niema tyle duchu, żeby zgasić, dla tego, że nieboszczyk.
Tys pujśś aca-wier atpakal i wieras, ka stow’ i soka taj iz tu pujsi:	Tys puiss acaver [atzaver] atpakaļ i verās, ka stuov i soka tai iz tū puisi:	Chłopak się ogląda, a on mówi tak, temu chłopakowi:
„Kartoj ar manim!” –	„Kartoj ar manim!” –	„Graj ze mną!” –
Pujśś at-soka: „Łabi, sieśtis!” –	Puiss atsoka: „Labi, sēstīs!” –	Chłopiec odpowiada: „Dobrze, siadaj!” –
Tys nabaszniks sadas, sôka śpielat’ –	Tys nabašnīks sādās, suoka spēlēt –	Nieboszczyk siada, zaczyna grać, –
kaj por-kartoj, taj kraŭkoj i iz-kraŭkoj iz gołda załta naŭdu, piec tô wial kartoj.	kai puorkartoj, tai kraukoj i izkraukoj iz golda zalta nauda, piec tuo vēļ kartoj.	jak przegra, tak chrząka i wypluwa na stół złoty pieniądz, potem jeszcze gra.
Nu, i por-śpielaja wysu naŭdu, wysu iz-kraŭkoja i nawa jaŭ ar ku maksot’ jam!	Nu, i puorspēlēja vysu naudu, vysu izkraukuoja i navā jau ar kū maksuot jam!	Przegrał wszystkie pieniądze, wszystkie wychrząkał i niema już czem płacić.
Tułajk giwa tam pujszam ajz cakuła, a pujś jam giwa ajz cakuła, –	Tūlaik giva tam puišam aiz cakula, a puis [puiss] jam giva aiz cakula, –	Wtedy chwycił tego chłopaka za czub, a chłopak jego chwycił za czub, –
saza-jemuszi i siad’ aba diwi, par tu, ka obi bieja wina spaka.	sazajēmuši i sēd aba divi, par tū, ka obi beja vīna spāka.	złapali się i siedzą oba, gdyż obydwaj byli jednej siły.
Ajz-dzidoja gajls i natiejrs gors iz-goja nu tô nabasznika, tik pierśti jam at-krypa, jis i nałajż wala tô pujsi, kaj giwa ajz motu, taj i tur.	Aizdzīduoja gaiļs i nateirs gors izguoja nu tuo nabašnīka, tik piersti jam atkrypa, jis i nalaiž vaļā tuo puisi, kai giva aiz motu, tai i tur.	Zapiał kogut i nieczysty duch wyszedł z tego nieboszczyka, tylko palce mu skołczały, tak, że nie puszcza tego chłopaka, jak go chwycił za włosy, tak i trzyma.
Iz-aŭsa gajsma, at-it zwaniejtu i taj jus at-roda obi siediejut’, cakułus turadamiś!	Izausa gaisma, atīt zvaneitu i tai jūs atroda obi sēdējūt, cakulūs turādamīs!	Zaświtało, przyszli dzwonić i tak ich znaleźli obu siedzących i trzymających się za czuby.
Pa-jemia tu nabaszniku, at-rowia nu pujsza i pa-głoboja, –	Pajēme tū nabašnīku, atruove nu puiša i paglobuoja, –	Wzięli tego nieboszczyka, oderwali i pochowali, –
piecz jaŭ bieja mira tamâ baźnijcâ, na bidieja wajrok.	pieč jau beja mīra tamā baznīcā, nabīdēja vairuok.	potem było już spokojnie w kościele i nie straszyło więcej.
Baźnijc-kungs pa-zwoleja pujszam pa-jemt’ tu wysu załta naŭdu, kur jis iz-kartojis bieja i wial i-diewia jam trejs simti rublu, a ti, kur nu-baga, tus sa-giwa i i-diewia jim pa symtu poru żogoru!	Baznīckungs pazvolēja puišam pajemt tū vysu zalta naudu, kur jis izkartuojis beja i vēļ īdeve jam treis simti rubļu, a tī, kur nūbāga, tūs sagiva i īdeve jim pa symtu puoru žogoru!	Ksiądz pozwolił chłopakowi zabrać wszystkie złote pieniądze, które w karty był wygrał i dał mu od siebie 300 rubli, a tych, którzy uciekli, złapali i dali im po 100 par rózeg!